چه بکنیم ؟ چله چشم بگیریم . از فردا تصمیم بگیریم چشم ما به چیزهای نامحرم نیفتد ، این ارزشی ندارد ، چون چشم ارتباط دارد با قلب و نفس امّاره ، با عشق حقیقی و مجازی .
ارتباط چشم با عشق به دو گونه حقیقی و مجازی است .مجازی آن که چیز خوشگلی می بینیم و عاشق می شویم . مثل زن ، ماشین ، فرش . این عشق هم مرتبه بلند و پایین دارد . عشق حقیقی مثل عامل قصاب که آن زن را دید و عاشق او شد .و...
پس ما چطور می توانیم چشم را از دیدن بعضی پلیدی ها نگاه داریم ؟ باید تمرین کنیم . بدون تمرین ممکن نیست
اگر کینه و حسادت در قلبت نبود ، او در تو تجلی خواهد کرد . اگر آن چه ما می گوییم اجرا کردی دارای این مقام خواهی شد ، وگرنه این ره که تو می روی به ترکستان است . می گویند آقا نمی تواند . بله ما نمی توانیم کسانی را که در خط ما نیستند راهنمایی کنیم و حرکت دهیم . هیچ کدام از اولیاء خدا مردم را از کسب و کار باز نداشته اند . هدف پیران طریقت این بوده که مردم کسب و کار داشته باشند ، ولی ثروت مشروع به دست آورند و انفاق هم بکنند . روزیی که خدا می دهد ، شما مسئولید که برای زن و بچه خود خرج کنید و گرنه به پیسی خواهید افتاد . هرچیزی که در دنیا مشاهده می کنید به اراده اوست و خدا دوست دارد بنده او از دنیا لذت ببرد ولی نه این که فساد کند . این در طریقت ما قبول نیست .
طریقت سراسر ادب است
روزی از حضرت پیر پرسیدم ُ فدایت شوم چه کتابی بخوانم که بر معلوماتم افزوده شود ؟
فرمودند : بابا هرچند مطالعه کتاب ها لازم است و باید خوانده شود . اما از مطالعه کتاب خودت که همان روح و قلبت است غافل نشو .
...ما چون در دین خدا و رسول خدا و در طریق علویه قادریه هستیم ، باید به نفس عمل حرکت کنیم و آن هم در مکتب تصوف با حلال ، حلال محمدی و حرام ، حرام محمدی و تزکیه نفس و تهذیب اخلاق و ریاضت اعتدال و ذکر و فکر و عبادت که بر پایه شریعت محمدی و احکام الهی و سنت نبوی استوار و با دو بال پرواز که یک بال در سنت محمدی و یک بال دگر با نور قرآن . نور قرآن ما را به خدا وصل می کند و دیگری ما را به پیغمبر (ص) نزدیک می سازد و سه اصل مهم : ( عشق ، محبت و خدمت ) و آن هم بر اصول صحیح مکتب تصوف ، رسیدن به مقام عارفان بالله است که عرفان عملی است نه عرفان نظری .