شرمنده مولای مهربانی هستم

سلام مولای مهربانی .مدت ها از زمانی که جمال منورتان را زیارت کردم و دلم را ربودی می گذرد اما حلاوت آن لحظه هنوز برایم تازگی دارد و می پندارم هم اینک نیز در محضرتان گوش به نوای آسمانی کلامتان می دهم ... اما انچه که نگرانم ساخته و غمی به بزرگی فراق بر دلم افکنده است عدم تامین فرمایشات شما مبنی بر ( انسان شدنم ) است . نمی دانم چرا علیرغم اینکه به حقانیت طریقت و کلام شما اعتماد دارم اما نمی توانم از دست نفسم خلاص شوم نمی دانم اگر در فردای محشر با شما رو برو شوم از شرم اینکه مرید صالحی برای شما نبودم به چه کسی پناه ببرم و به کجا بروم مولا جان شرمنده ام شرمنده . هم شرمنده شما و هم شرمنده خودم . به حرمت این ماه کریم کمکم کن تا از دام نفسم رها شوم . رهای رها