در مدح حضرت پیر

ذکر حق از لبانش دم به دم                          قصه غصه درویش هم و غم  

شد چراغ ها روشن از پیر غریب                    شکر حق مهر او ما را نصیب 

تا زدیم خیمه در کویش مقیم                       سفره ها بگشود و ما گشتیم نعیم  

درب میخانه گشود انعام کرد                        جام ها نوش خاص و عام کرد  

می دهد جام ها امشب بی شمار               تا ز سر بیرون کند درد خمار  

دور شمع پروانه ها مستی کنند                   وا رهند و دور از هستی کنند  

حمزه ای دارد امید بارش دهند                     گوشه ای از کوی دلدارش دهند