کلامی از حضرت حاج سید علی اشرف صادقی

...وصل شدن همان بهشت است و بالاتر از لقاء او نیست . آرزوی هر عارف این است که به او وصل شود . هرکسی با هم جنس خویش همچون کاه و کهرباست . مثل آهن و آهن رباست . هر دو آهن ُ ولی این کجا و آن کجا ؟ این کشش دارد ُ آن ندارد . قطره ای در مقابل اوست . این جاذبه دارد ُ آن ندارد .  

وقتی میخ آهنی را به آهن ربا نزدیک می کنی می بینی با چه سرعتی جذب آن می شود ُ ولی اگر میخ را در گل فروکنی چه ؟ دیگر نمی تواند جذب آن شود . با این که میل به جذب دارد .  

بندگان خدا ذات خود را با حسد ُ بخل ُ زشتی ُ زنا ُ افترا و عمل ناپسند در گل کرده و ذات خود را تاریک کرده اند ُ به تاریکی مبدل می شوند و جذب نخواهند شد . مقصر او نیست ُ این است . اما آن هایی که ذات را صیقلی کرده اند و پاک کرده اند به مانند همان میخ پاک هستند و آهن ربا کار خودش را می کند و...