بخشی از اندرز های شیخ عبدالقادر گیلانی

ای سالک ! تمام همت عارف مومن جهت رسیدن به درگاه قرب حق است  ، دلبستگی به مولا را بر هر چیز رجحان می دهد ، قرب حق غایت آرزوی قلبی و خواست باطنی سالک الی الله می باشد . تو در حال قیام و قعود و رکوع و سجود ، شب بیداری و رنج عبادتی ولی قلبت اصلا دگرگون نشده و از چارچوب بدن و عادات معمولی خارج نگردیده است . در راه طلب حق ، فقط صدق می تواند تو را از رنج هایت برهاند . بیضه وجودت را به منقار صدق سوراخ کن و دیوار بستگی به خلق را با کلنگ اخلاص و توحید خراب نما . دنیا دریاست و ایمان کشتی و ناخدا طاعت و بندگی و ساحل نجات ، آخرت است .

ای سالک به دارایی و اموالت تکیه نکن و به خدای خود شرک نورز ، حب مال دنیا را از دلت به در کن و در اندیشه مرگ باش تا حرص دنیا از قلبت بیرون رود .

به مدح و ستایش و ذم و بدگویی اعتنایی نکن . با بدگویان جنگ و مبارزه نکن . حب و بغض مردم را از دل بیرون کن ، تنها با دیده شفقت به همگان بنگر .

ای سالک راه خدا ! هرگاه قول ( لا اله الا الله ) را بر زبان آوردی ، ابتدا به قلب سپس به زبان گویا شو و بر آن اعتماد نما و غیر او را موثق مدان .نیک و بد را از ظاهر به دور کن و باطنت را به خالق واگذار . هر آنکه خدا را شناخت زبانش در پیشگاهش بند می آید و در برابرش تواضع و فروتنی خواهد کرد.

رسول گرامی (ص) می فرماید : من از تمام شما به شناخت خدا آگاه ترم و از همه شما بیمناک تر .

از میان عرفا ، به ندرت بدین پایگاه می رسند که به اسرار پشت پرده ه اطلاع حاصل کنند و همینکه بویی از این اسرار بردند به اختفا و پنهان داشتن آن مامور می گردند . آنگاه فرمان ولایت و راهنمایی خلق به آنان داده می شود تا خلق الله از برکت وجودشان بهره مند گردند.